Bellek, bilgisayarın verileri geçici veya kalıcı olarak depolamak için kullandığı bir donanım parçasıdır. Bilgisayarın işlemesi için gereken verileri tutmak, depolamak ve işlemek için bellek kullanılır.
Bellek, bilgisayarın işlem hızını belirleyen en önemli faktörlerden biridir. Bellek, bilgisayarın işlemesi sırasında işlemcinin erişebileceği hızlı bir veri deposudur. İşlemcinin belleğe erişimi, verilerin işlenme hızını belirleyen en önemli faktördür.
Bellek birimleri, bit ve bayt olarak ölçülür. Bit, bilgisayarın en küçük bellek birimidir ve 1 veya 0 değerlerini alabilir. 8 bit, bir baytı oluşturur. Bayt, bilgisayarın en küçük veri birimidir ve 256 farklı değer alabilir. Bilgisayar bellekleri genellikle megabayt (MB) veya gigabayt (GB) olarak ölçülür.
Bellek türleri arasında DRAM (dinamik rastgele erişim belleği), SRAM (statik rastgele erişim belleği), SDRAM (synchronus dinamik rastgele erişim belleği), DDR (double data rate) bellek, RDRAM (Rambus dinamik rastgele erişim belleği) ve ROM (read-only memory) bulunur.
DRAM, bilgisayar belleği olarak en yaygın kullanılan bellek türüdür. DRAM, verileri bir dizi kapasitörde saklar ve düzenli aralıklarla yeniler. SRAM, DRAM’dan daha hızlıdır ve bir bilgisayarın önbellek (cache) belleklerinde kullanılır.
SDRAM, DRAM’dan daha hızlıdır ve senkronize bir bellek kontrolörü kullanarak verileri daha hızlı işler. DDR bellek, SDRAM’ın bir türüdür ve daha hızlı veri aktarım hızlarına sahiptir. RDRAM, Intel tarafından geliştirilmiş bir bellek türüdür ve daha hızlı veri aktarım hızlarına sahiptir.
ROM, bilgisayarın başlatma işlemi sırasında kullanılan sabit bellek türüdür. ROM, bilgisayarın işletim sistemini yüklemesine ve çalıştırmasına izin verir.
Bu bellek türleri, farklı veri depolama ve erişim gereksinimleri için tasarlanmıştır. Günümüz bilgisayarlarında, genellikle DRAM veya DDR bellek kullanılır ve bu bellek türleri, bilgisayarın hızlı ve verimli çalışmasını sağlar.
